SUNIPEYK

[ Okuma süresi tahmini 5 dakikadır ]

Halk, yani biz. Aynı ülkede yaşayan ve o ülkenin yurttaşı olan insan topluluğu. Yani yurttaşız. Aynı yurtta yaşayan insanlar. Bizim, halkın bu topraklarda yaşayan insanların bilmediği bazı kelimeler var.

Kelimeleri biliyorlar da, anlamlarını bilmiyorlar. Anlamını bilseler de anlamlandıramıyorlar. Bir kısmının ise işine gelmiyor. Politikacıların büyük çoğunluğu gibi.

Bilenler de bilmeyenlere tam anlatamıyor. Anlatılsa da anlamayan epey bir kimse de var halkın içinde.

İşte size 3 kelimeden biraz bahsetmeye çalışacağım. Elim, dilim döndüğü kadar.

Devlet

İlk kelimemiz devlet. Devletin tanımına bakalım;

Devlet, toprak bütünlüğüne bağlı olarak siyasal bakımdan örgütlenmiş millet veya milletler topluluğunun oluşturduğu tüzel varlıktır.

Bu tanımıyla devlet, ülke anlamında, gibi.

Devletin içinde örgütlenmiş bir çok yapı vardır. Ülkemizde devlet baba tanımı ile devletin kapsayıcı, koruyucu olduğunu belirtirler.

Devletin mali yani parasal gücü yurttaşlarından gelir. Vergiler ile para toplayan devlet işlerini bu para ile görür. Yani halkın parasıyla. Devletin kendi kendine bir parası yoktur. Olsa bile bu yine bütün halkındır. Yani hepimizin. Devlet hiçbir şeyi bedava veremez. O kaynağı halkın bir kısmında veya tamamından alıp yine bir kısmına verir. Örnek verirsek sağlık hizmetleri ücretsiz değildir. Bu ücretsiz değil dediğimiz sizden herhangi bir kesinti, para alma durumu olmasa bile ücretsiz değildir. Tüm halkın vergilerinden bir kısmı bu hizmetlere ayrılıyor demektir.

Devlet ödesin, devlet ödüyor demek biz ödüyoruz, halk ödüyor demektir. Yani devlet biziz.

Devletin malı deniz, yemeyen domuz deyişi de tam bir vatan hainliğidir. Devletin ne olduğunu anlamayanların ya da anlamamazlığa gelenlerin halkın parasını yemek için uydurduğu sözdür. Ya da devletin ne olduğunu çarpık kafa yapısı ile çok iyi anlamış olan vatan hainlerinin sözüdür.

Kamu

Gazetelerde, televizyonda habire geçen kelimlerden biri de bu; Kamu.

Kamu; herkes, bir ülke halkının tümü, halk demektir. Kamu biziz yani, halk yani. Devlet gibi kamu da halk demektir. Hepimiz demektir.

Kamu yararına bir çok devlet organı karar verir. Yani bu kararların halk yararına olması gerekir. Çoğunluk, azınlık meselesi olmadan tüm halk için halk yararı olması gerekir.

Haberlerde, çoğunlukla da politikacılar “kamu yararına” der durur. Sizin adınıza sizin için güya. Örnek verirsek “tüm” kıyı ve sahiller kamuya açıktır. Yani hepimize açıktır demektir. Ancak biliyoruz ki böyle değil. Çünkü bilmediğimiz kelimeyi kullanıyorlar, kamu. Kamuya açık. Herkese açık plajlara ise halk plajı, halka açık plaj diyorlar. Hiç kamu plajı dendiğini gördünüz mü? Demezler. Çünkü ayırmışlar. Devleti yönetenler ve politikacılar veya devletin bir şekilde bir yerlerine gelmiş kişiler – atama vesiare- hemen kendilerini ayırırlar. Onlar artık vatandaş üstü, halk üstü varlıklara dönüşürler. Onların zırhı da artık kamudur. Halk demeden halk diyebilmektir, kamu. Büyük çoğunluğu da “sen” diye hitap eder kamunun bireylerine.

Maddi, parasal kısmına da deyinelim tabii; Kamu Kaynakları. Kamu kaynakları deyince böyle acayip bir şey gibi değil mi? Değil! Halkın emekleri, gücü, çalışması ile yapılmış her şey bu. Bu kaynaklar, kamu kaynakları da bizim, halkın kaynakları. Hepsi bizim.

Hazine

Bu kelimeyi herkes biliyor değil mi? Biliyor da anlamıyor. Anlamlandıramıyor. Hazine öyle batık gemiden çıkan bir sandık mücevher, başka ülkeleri ele geçirip ganimet olarak alınan şeyler değil artık. Hazine bizim paramız. Hepimizin parası. Yönetenlere geçici olarak emanet ettiğimiz ve onları koruması ve çoğaltması gereken paramız.

Hazineden ödendi demek sen ben ödedik demektir. Hazinenin kendi parası yoktur. Hepimizin parası yani milli servettir. Devlet organları ücretsiz şunu vereceğiz, bunu yapacağız dediği zaman parayı bir yerlerden bulacak. Nereden bulacak? Bizden bulacak. Herhangi bir yöneten, bakan, bakmayan, milletvekili, vali, mülki amir, politikacı hatta muhtar, seni muayene eden doktor, okulda gördüğün öğretmen müdür… hiçbiri kendi cebinden para verip bir şey yapmaz. Senin paranla sana hizmet verir. Üstüne hizmetleri karşılığı ücret/maaş/ para alır. Onu da senin parandan alır.

Öyle hazine karşılasın, devlet ödesin, kamu kaynağı yok. Hepsi senin benim param.Halkın parası.

Hazine garantili bi şeyler de bizim paramızla yapılmaktadır. Garantiyi veren hazine bizim paramızla o bi şeyleri yapmaya çalışır. Başkasının parası ile efelik kolaydır. Kendi cebinden hayatta yapmayacağınız şeyi halkın parası ile de yapmamalısınız, değil mi?

Sonuçta devlet, kamu, hazine bu 3 kelimenin yerine halk, biz kullanılsa bir kısım halk daha durumu anlayabilir. Var yani böyle bir ihtimal.