SUNIPEYK

[ Okuma süresi tahmini 3 dakikadır ]

Büyük bankalarımızdan birine hesap açmaya gittim.
Mecburi olarak “bu” banka olması gerekiyor.

Sabah 9:00 da şubeden içeri girdim.
Benden önce 5 kişi var idi.
Hesap açtıracağım için sol tarafdaki müşteri temsilcilerine yöneldim.
– Hesap açtırmak istiyorum dedim
– Bizde daha önce hesabınız var mı dedi müşteri temsilcisi.
– Hayır dedim.
– Makineden sıra numarası almanız lazım dedi.
Tam tabii olur diyecektim.
– Gişelerden açılıyor hesap, dedi.
Elbette bu arada bir kaç kişi daha gelmişti.

Gittim, makinadan numaramı aldım.
Banka müşterisi olmayanların sırasından bir numara oldu bu.
Beklemeye başladım.

Benden öncekiler işlerini bitirdiler, ama bu arada sürekli birileri geliyor, ve banka müşterisi olarak kartlarını makinaya okutup, benden öne geçen numaralara sahip oluyorlardı.

Normalde bundan sonra, doğrudan çıkıp gitmek gerekiyor. Ancak “bu” bankada bir hesap açma zorunluluğum vardı.

1, 3, 5 kişi benden sonra gelmesine rağmen benden önce gişeye ulaştılar.
Aslında yöntem tüm bankalarda böyle, elbette önce kendi müşterilerine hizmet vermek üzerine bir sıra hiyerarşisi oluşturuyorlar.
Ancak ben, “bu” bankanın müşterisi olmak için kendi ayağıyla gelen biriydim.

Benim de bir şekilde önceliğim olmalıydı.
Müşteri temsilcisi ne için geldiğimi ve orada beklediğimin farkında. Ancak, bana artık bakmıyor bile. Tabii onların hesap açma yetkilerini ellerinden mi almışlar, bilemiyorum.

Tüm bankalarda artık işleyiş böyle mi onu da bilmiyorum. Fakat eminim ki “bu” banka ayağına gelen müşteriyi istemiyor.

Hesap Açma

Sonunda sıra bana geldi.
Hesap açılışını gişe önünde, ben ayakta, gişe görevlisi oturduğu yerden yaptık.
Gişe yetkilisinin de müşteri yaklaşımı ayrı bir vaka analizi.

Sonuçta bir banka hesabı açacak olsam, “hesap açmak istiyorum” dediğimde, o bankanın, o şubesinin bana yaklaşımı en önemli şeydir.
Değil fark yaratmak, kuru bir ilgi, yapmacık bir nezaket bile yok.
Kimbilir kaç müşteri kaybetmişlerdir.
Ya da hayır kaybetmiyorlar. Geçen yayınlandı, milyarlarca TL kar etmişler.

Kapıdan gelen müşteri de gelmesin, hesap açmasın, aman kimin umrunda.